Ljósafell
Ljósafell
Norskir bátar
Norskir bátar
Ljósafell
Loðnuvertíðin
Þá er loðnuvertíðin að verða búin. Alls var tekið á móti um 30 þúsund tonnum hjá Loðnuvinnslunni hf og af því var um 21 þúsunn tonn af erlendum bátum. Vertíðin var í lengra lagi því fyrsti báturinn, Endre Dyroy landaði þann 21. janúar og síðasti farmurinn kom af Hoffelli 23. mars. Lokið var við að frysta hrogn á sunnudaginn 25. mars, en ennþá er verið að bræða í fiskimjöslverksmiðjunni. Á myndunum má sjá Norska skipið Knester og Færeyska skipið Júpíter sem báðir lönduðu hjá Loðnuvinnslunni á vertíðinni.
Síðasti loðnufarmurinn
Hoffell hefur nú lokið við að veiða allan loðnukvótann, samtals 8.600 tonn. Skipið er á heimleið með 900 tonn sem var síðasti skammturinn til að fylla uppí kvótann. Að sögn Bergs Einarssonar skipstjóra var aflinn veiddur í Hrútafjarðarál, sem eru ekki algeng mið fyrir loðnuveiðar, frekar sjaldgæf reyndar. Loðnan er falleg, u.þ.b. 65 % hrygnur og fer öll til hrognatöku hjá Loðnuvinnslunni. Aðspurður sagði Bergur að veiðin hefði gengið mjög vel, spegilslétt haf, sól og blíða. Og þegar hann var inntur eftir ástandi á loðnumiðunum svaraði hann því til að það væri „skömm að þessi vertíð væri búin, því nóg væri af loðnu á miðunum enn“. En næg eru verkefnin fyrir Hoffell. Nú þegar loðnuvertíðin er yfirstaðin verður farið í að skipta um veiðafæri á skipinu, nótinni sem loðnan er veidd í er skipt út fyrir flottroll til þess að veiða Kolmunna sem, ef að líkum lætur, mun fylla lestir Hoffellsins áður en langt um líður.
BÓA
Hoffell
Mjölskip
Sandfell
Ljósafell
Ljósafell á ralli
Síðast liðnar tvær vikur hefur Ljósafell verið á svo kölluðu Togararalli. Þá er skipið í þjónustu Hafrannsóknarstofnunnar og fer um fiskimiðin og veiðir en með svolítið öðru sniði en venjulega. Í verkefni sem þessu er farið eftir fyrirfram ákveðnu skipulagi á fiskimið umhverfis landið sem kallast stöðvar. Ljósafellið fór á 145 stöðvar og togaði í um eina klukkustund á hverri stöð. Þegar aflinn kemur síðan um borð taka við venjubundin störf sjómannanna þar sem fiskurinn er blóðgaður en síðan taka starfsmenn Hafrannsóknarstofnunnar við(sem að þessu sinni voru sjö talsins) og gera allskyns mælingar á fiskunum. Þeir vigta og mæla og aldursgreina fiskinn með því að skoða á honum kvarnirnar. Það kallast að kvarna fisk.
Hjálmar Sigurjónsson var skipstjóri á Ljósfellinu í þessum túr, sem tók tvær vikur með einni millilöndun, og sagði Hjálmar að allt hefði gengi vel. Veðrið lék við sjófarendur og veiðin gekk vel. Eftir túrinn var aflinn kominn í 170 til 180 tonn sem fór allur á markað. Þegar Hjálmar var inntur eftir því hvort að ekki kæmu margir furðufiskar upp með trollinu þegar verið væri að draga út um allt sagði hann að þeir læddust nú alltaf með en sjálfur sæi hann nú ekki alla fiska sem kæmu um borð frá sinni vinnustöð í brúnni. En Hjálmar hefur verið til sjós lengi og man eftir að hafa fengið óvæntan afla eins og eitt sinn þegar veiða átti ýsu komu 7 tonn af urrara upp með trollinu og í annað sinn komu 10 tonn af háfi öllum að óvörum. Hvoru tveggja tegundir sem eru ekki algengur togarfiskur. En í þessu nýafstaðna ralli kom líka óvæntur “afli”. Með trollinu kom upp það stærsta grjót sem þeir Ljósafellsmenn höfðu nokkru sinni séð um borð í skipi. Um það voru þeir allir sammála. Hjálmar sagði að ótrúlegt hefði verið að trollið hefði haldið og dró þá ályktun að grjótið hefði komið í trollið alveg í lokinn á drættinum. “Ef trollið hefði dregið þetta grjót eftir botninum hefði komið gat, um það er ég alveg viss” sagði Hálmar. Var grjótið svo stórt að notast var við spilið til að koma því aftur í sjóinn þar sem kraninn um borð tekur “bara” rúmlega 4 tonn.
Já, það býr margt í hafinu.
BÓA.