Sigurður Bjarnason hefur verið ráðinn skipstjóri á Hoffell Su 80. Hann tekur við starfinu af Bergi Einarssyni sem leitar nýrra ævintýra á öðru skipi. En hver er Sigurður Bjarnason? “Ég er Húsvíkingur” svaraði Sigurður, “fæddur og uppalinn þar, fyrir utan nokkur ár sem ég bjó á Þórshöfn sem barn”. Sigurður, eða Siggi eins og hann er gjarnan kallaður, hefur frá blautu barnsbeini verið viðloðandi sjómennsku og útgerð því að foreldrar hans áttu og ráku útgerð lengi vel. “Stefnan var snemma tekinn á sjóinn, það kom eiginlega aldrei neitt annað til greina” sagði Siggi þegar hann var inntur eftir því hvort að hann hefði ávallt verið sjómaður. Hann tók fyrsta stig í Stýrimannaskólanum í Vestmannaeyjum en útskrifaðist svo úr Stýrimannaskólanum á Dalvík árið 1988. “Ég flutti mig frá Vestmannaeyjum til Dalvíkur því að þá hafði ég kynnst konunni minni, Þóru Ragnheiði Aðalgeirsdóttur, og vildi gjarnan geta farið heim til Húsavíkur um hverja helgi” sagði Siggi brosandi og það hafa verið ferðir til fjár því að rúmum þremur áratugum síðar rugla þau enn saman reytum.
Sigurður og Þóra Ragnheiður fluttu til Hafnarfjarðar árið 1999 og komu sér þar upp húsi og heimili og ólu þar upp börnin sín tvö. Og nú eru barnabörnin orðin tvö.
Eins og áður sagði áttu foreldrar Sigga útgerð sem hét Langanes og þar hófst sjómennska okkar manns. Hann byrjaði sem háseti og vann sig upp í að verða skipstjóri á Björgu Jónsdóttur sem var í eigu Langaness, en til gamans má geta þess að skipin sem Langanes átti og nefnd voru Björg Jónsdóttir urðu alls sjö.
Útgerðin var svo seld til Skinney-Þinganes árið 2006 og þá var nafni skipsins breytt í Jóna Eðvalds og hefur Siggi verið annar tveggja skipstjóra á henni til dagsins í dag.
Siggi og Þóra Ragnheiður ætla að flytja búferlum á Fáskrúðsfjörð. “Við erum að undibúa sölu á húsinu okkar í Hafnarfirði og ætlum að kaupa okkur hús fyrir austan” sagði Siggi og ekki var laust við að svolítillar eftirvæntingar gætti í röddinni. Hann sagði þau hjónin vera tilbúin til að flytja og þrátt fyrir að börn og barnabörn byggju á höfuðborarsvæðinu væri tilhlökkun í þeim að hefja nýjan kafla í sínu lífi.
Siggi er búinn að heilsa uppá áhöfnina á Hoffellinu og honum leist vel á. “Skipið er öflugt, vel við haldið og áhöfnin er flott” sagði hann og bætti því við að verkefnastaða Hoffellsins væri að jafnaði nokkuð góð og hann hlakkaði til að takast á við þau verkefni.
“Hefur þú komist í hann krappan á sjónum? “Nei, sem betur fer hef ég ekki gert það” svaraði skipstjórinn, “ég hef aldrei lent í sjóskaða og aldrei misst mann” sagði hann en sagði greinarhöfundi þó frá því að oft hefði Hornarfjarðarósinn yljað honum undir uggunum. Það hafi á stundum þurft að gera allmargar tilraunir til að komast um ósinn áður en það tókst.
En lífið er ekki eintóm sjómennska, þó að sjómennskan sé alls ekkert grín, eins og segir í dægurlagatextanum, hvað gerir Sigurður Bjarnason í tómstundum? “Ég hef mjög gaman af veiði. Mest stunda ég stangveiði og svo veiði ég rjúpur líka” svaraði hann og bætti um betur með að segja frá þeim ám sem hann hefur rennt fyrir fisk í og fyrir amatör í hvers kyns veiðum líkt og greinarhöfundur er, má leiða að því líkum að árnar séu álíka margar og fiskimiðin sem hann hefur sótt um starfsævina. “Og svo fótbolti, ég spilaði fótbolta með Völsungi þegar ég var ungur en nú læt ég mér nægja að fylgjast með mínum mönnum hjá Liverpool” sagði hann og brosið sem lýsti upp allt andlitið má vafalaust rekja til velgengni liðsins á dögunum “og svo hef ég gaman af því að fara á skíði” sagði hinn nýráðini skipstjóri á Hoffelli.
En nú var tebollinn tómur, kaffið orðið kalt og fátt eitt eftir nema óska Sigga til hamingju með starfið og bjóða hann og Þóru Ragnheiði hjartanlega velkomin til Fáskrúðsfjarðar.
BÓA
